Go Ahead: een tweede familie
Go‐Ahead was voor mijn vader zijn tweede familie. Zijn oudere broer Jan, die als stopperspil altijd voor hem heeft gespeeld, was een zeer getalenteerd en technisch begaafde voetballer. Hij gold jarenlang als een van de beste spelbepalers van Nederland en haalde ook het Nederland Elftal. Zijn zwager, Co de Roo, was eveneens een begenadigd keeper maar had de pech dat hij mijn vader voor zich had.
Voetbal en dus Go-Ahead was na ons gezin het belangrijkste voor hem. Met alle teamgenoten had hij een hechte band. Ze hadden dezelfde achtergrond, groeiden met elkaar op, beleefden samen bijzondere avonturen en deelden grote successen. Samen groeiden zij uit tot ware iconen. Vader kreeg nationale bekendheid door zijn selectie voor het Nederlands Elftal. Ook toen bleef hij zich ervan zeer bewust dat hij zo goed was geworden niet alleen door zijn eigen inzet maar vooral ook omdat het elftal zo goed was en Go-Ahead een club waar hij zich volledig thuis voelde.
Ook na zijn actieve carrière bleef hij een trouw supporter en in de jaren zeventig keerde hij als trainer terug op het oude nest.
De naam van mijn vader zal altijd onverbrekelijk verbonden blijven met Go-Ahead én Deventer.
“Go-Ahead heeft een verleden, een heden en een toekomst. Hoe meer een organisatie zich bewust is van zijn verleden des te groter de kans op een succesvolle toekomst. De stichting Niet te Kraken geeft Go-Ahead haar verleden terug en bouwt daardoor mee aan haar succesvolle toekomst.”
Ben Halle
