Nog één keer pakt Go Ahead Eagles het vliegtuig voor een binnenlandse vlucht, nu naar Semarang in de provincie Midden-Java. De ploeg neemt zijn intrek in het Siranda Hotel.
Van daaruit wordt een ‘verplichte’ excursie gemaakt naar dé toeristische trekpleister van de provincie, de Borobudur in Magelang, een reis van circa drie à vier uur. Opmerkelijk is dat de spelers er met ontbloot bovenlijf rondlopen. Tegenwoordig is dat bij de Borobudur, een boeddhistische tempel uit de periode 750-850 en dus een heilige plaats, ondenkbaar. Het zou ze nu minimaal op boze blikken of een vijandige bejegening komen te staan, en misschien wel op arrestatie.
Voor C-speler Louis van Nuissenburg is de reis naar Indonesië, en vooral naar Semarang, bijzonder. De Apeldoorner is geboren in Jakarta, maar wel al in zijn eerste levensjaar met zijn ouders naar Nederland gekomen. Hij is nooit meer teruggeweest, en de band met zijn geboorteland is dan ook eigenlijk nauwelijks meer aanwezig. Toch brengt hij in Semarang, samen met Jo Körver, een bezoek aan de daar woonachtige grootouders van zijn vrouw, die ook een Indische achtergrond heeft. Hij kent ze tot dan toe niet anders dan van foto’s en uit verhalen.
In Semarang speelt Go Ahead Eagles nog één wedstrijd, op 20 mei tegen een districtselftal onder de naam PSIS Semarang. Plaats van handeling is om onduidelijke redenen het met 10.000 toeschouwers gevulde Diponegoro-stadion (een wielerstadion), en niet het eigen Jatidiri-stadion van de club. Net als het duel van drie dagen eerder in Bandung wordt het ook nu 0-4.
Deze keer gaat dat echter bepaald niet vanzelf. Er wordt weer midden op de middag gespeeld en de hitte is dusdanig – samen met de gevolgen van het intensieve reisschema – dat de krachten na de eerste helft al goeddeels zijn weggevloeid. Het is dan nog steeds 0-0, aanvaller Budiman van Semarang heeft al de paal geraakt, en er is Go Ahead Eagles veel aan gelegen om ook de laatste wedstrijd winnend af te sluiten.
Daarom besluit Bob Maaskant tot een noodgreep die ook in de slotfase van het verloren duel tegen het nationale elftal al is geprobeerd. In de tweede helft brengt hij doelman Nico van Zoghel in, maar wel als extra wapen in de spits. De truc werkt. Profiterend van zijn lengte weet de keeper tegen de kleine Indonesiërs in een tijdsbestek van twaalf minuten, tussen de 50e en de 62e minuut, een zuivere hattrick te produceren; twee van de doelpunten scoort hij met het hoofd. Tien minuten voor tijd zorgt Stef Walbeek voor de vierde treffer.
Basisopstelling Go Ahead Eagles: Arjan Kluitenberg; Martin Koopman, Teun Kist, Dwight Lodeweges, Bert Strijdveen; Stef Walbeek, Wim Woudsma, Harry Roseboom; Jan Groeneweg, Harry Oosterwijk, Jo Körver
De invallers zijn niet bekend, maar Go Ahead Eagles brengt in de tweede helft bijna allemaal verse krachten in het veld.
Resumerend mag Jan Groeneweg, die deze wedstrijd droog staat, zich na vijf wedstrijden in ‘de Oost’ topscorer van de trip noemen met vijf goals (of zelfs zes, wanneer hij tegen Indonesië B daadwerkelijk een hattrick heeft gescoord). Stef Walbeek, die Go Ahead Eagles drie weken eerder ook al met twee goals in de Eredivisie heeft gehouden, treft in elke gewonnen wedstrijd doel.
Twee dagen later, op 22 mei, is Go Ahead Eagles terug in Nederland en is een uiterst bewogen voetbalseizoen eindelijk, met een meer dan happy end, ten einde.
(Met dank aan Ali Buschen en Edwin Klok – Wordt vervolgd.)
Film
Van deze trip van Go Ahead Eagles naar Indonesië weken is eerder dit jaar een film opgedoken. Na afloop van deze serie verhalen, op 22 mei, zal Niet te Kraken deze film presenteren.