Roodgele brieven (24)

Kijk omhoog.

Hoi Buitenkantjelinks,

Bedankt voor je brief.

Nou dat was mij het weekje wel, zeg. Ik zal er niet te veel woorden aan besteden, want het resultaat is voor iedereen wel zichtbaar. Wij zijn in ieder geval trots en dik tevreden met de eerste officiële uitingen van onze stichting. Het boek, de expo in de Waag, het inrichten van een minimuseum in het supportershome, het optreden van het mannenkoor. Alles is uitsluitend positief ontvangen en goed verlopen.

Gisteren ben ik extra vroeg naar de wedstrijd gegaan om met volle teugen te genieten van de officiële opening van het stadion. Als eerste liep ik naar het supportershome om te kijken hoe ‘onze’ vitrine erbij stond. Het kostte mij een kwartier om er te komen. Zo druk was het. Door de luidsprekers galmden Nederlandstalige hits, gezongen met een Deventer accent. Hoe dichter ik bij de vitrine kwam hoe harder het geluid. Wat bleek? De zanger had zich, samen met een indrukwekkende hoeveelheid geluidsapparatuur, precies voor de vitrine opgesteld, waardoor de inhoud hiervan niet meer te zien was. Lichtelijk teleurgesteld wurmde ik mij weer naar buiten, alwaar ik tot overmaat van ramp ontdekte dat mijn jas onder de mayonaise zat en naar bier stonk. Om mijn humeur wat op te beuren liep ik even de fanshop binnen om een fotootje te maken van de stapel Niet te Kraken-boeken die geduldig lagen te wachten op geïnteresseerde lezers.

Het groots aangekondigde spectaculaire feest op het veld viel mij een beetje tegen eerlijk gezegd, maar de huldiging van de oud-spelers die 50 jaar geleden tegen Celtic speelden maakte veel goed. Zag jij ook hoe ze direct na de huldiging een wedstrijdje hielden wie er het eerst bij de B-side was om de net gekregen bloemen in het publiek te gooien? Gerard Somer won met ruime voorsprong. Een mooie tweede plek voor Wietse Veenstra en een eervolle vermelding voor Rinus Hondelink. Die laatste was destijds tegen Celtic al een van de oudere spelers in de selectie en liet zich blijkbaar opjutten door de jongere gasten. Hij wou zich kennelijk niet laten kennen en na 3 adempauzes en onder luid applaus bereikte hij de B-Side. Met zijn laatste kracht gooide hij de bloemen het publiek in. Net hard genoeg om de eerste rij mensen te bereiken. Voor mij zaten twee EHBO-ers ongerust in hun koffertje re rommelen toen ze Hondelink zagen rennen. Gelukkig ging het goed. Geweldig hoe deze helden van weleer weer even een welverdiend applaus kregen. Wat zij destijds gepresteerd hebben bij Go-Ahead, daar kunnen wij nu voorlopig alleen nog maar van dromen.

De wedstrijd was niet geweldig. Van beide kanten. De twee wereldgoals maakten echter alles goed. Als tijdens de samenvatting alleen de twee doelpunten getoond worden zullen ze in Volendam denken dat we een wereldteam hebben. ‘Kijk omhoog’ zongen Nick en Simon een paar jaar terug. Dat lijkt mij een prima advies. Nog 1 plek te gaan. 30 november uit tegen Volendam staat al dik onderstreept in mij agenda.

Direct na wedstrijd kon ik het niet laten om nog even langs de fan-shop te lopen. Toen ik een nagenoeg leeg schap zag, ging ik dubbel tevreden naar huis. Een perfecte afsluiting van een mooie dag, of eigenlijk een mooie week.

Je sloot jouw laatste brief af met Mawouna Amevor. De laatste wedstrijd zat hij op de tribune inderdaad. Uit zeer betrouwbare bron is mij verzekerd dat dit komt door een roulatiesysteem die ze hanteren onder de 40 (ja, echt waar 40) selectiespelers die onder contract staan bij Notts. Volgende week trekt hij het Togo-shirt trouwens weer aan voor de kraker tegen Egypte. De avonturen van Maka. Je zou er volgens mij een boek over kunnen schrijven.

Groeten,

Niet te Kraken.

In ‘Roodgele Brieven’ gaan bloggers Niet te Kraken en Buitenkantje Links in op de laatste ontwikkelingen rondom Go Ahead Eagles