Roodgele brieven (32)

Een vieze brief.

Hoi Buitenkantjelinks,

Bedankt voor je brief.

Ik zit in een klamme kille trein, tussen luidruchtige schoolgaande pubers en chagrijnige mannen met slaap tekort. Hun blikken gericht op niets. Gedachten op wie weet wat. Onderweg naar het zuiden voor een zakelijke afspraak, maar eerst dus nog dik twee uur voor de boeg, en dan ook nog weer terug. Waar ik eerst nog met mijn gedachten volop bij mijn afspraak van vandaag zat, dwalen ze nu al snel af naar de plaats van mijn eindbestemming. Breda.

Ik zie dan gelijk de bevlogen gepensioneerde NAC-mannetjes weer voor mij die het prachtige NAC-museum runnen. In zwaar Brabants accent loodsen ze je door meer dan 100 jaar clubgeschiedenis, langs indrukwekkende relikwieën en foto’s. Als ik wat tijd over heb vandaag, wip ik er nog even langs. Die bevlogenheid raakt mij keer op keer. Mooie club, qua achtergrond en geschiedenis vergelijkbaar met Kowet. Alleen hebben wij een mooier stadion, maar dan helaas nog wel zonder museum.

Ik zie NAC nog steeds als titelkandidaat nr.1. En eerlijk is eerlijk, eigenlijk horen ze daar ook gewoon thuis. Toen ik aan de start van de competitie het programma zag, viel mij gelijk de laatste speelronde op. GAE- NAC. Het kan maar zo zijn dat het kampioenschap op die dag beslist gaat worden. Dat zou fantastisch zijn. Gelukkig spelen wij thuis, dat scheelt. Vrijdag 29 april, noteer het maar vast in je agenda. Daarna een heel weekend om bij te komen.

Heb je gezien dat wij weer even in het nieuws waren. ‘Niet te Kraken en het mysterie van stadionklok’. Het zou zo een titel van een spannend boek kunnen zijn. Bizar hoe zo’n gigantisch gevaarte van de ene dag op de andere is verdwenen en dat er ook weinig tot niets over terug te vinden is. Als nu iemand een steentje van de stadionmuur afhaalt of het in zijn hoofd haalt om het gras te vervangen voor plastic komt heel Deventer in verzet. Actiegroepen, demonstraties, pagina’s vol in de kranten, SBS6, noem maar op. Ruim vijftig jaar geleden gooide men gewoon een kolossale klok om (geschonken door de Deventer Burgers vanwege het behalen van een landstitel!) gooide er wat zand over en geen haan die er naar kraaide. Ik blijf het vreemd vinden, maar wij gaan het uitzoeken. Tot op (en in) de bodem. Gelukkig overweegt GAE de IJsseltribune komend jaar al op de schop te nemen. Als deze gesloopt wordt, ga ik er de hele dag naast staan.

Heb je ook dat bizarre bericht gelezen over de bekerpoeper? Mooi woord ‘bekerpoeper’. Ik probeer dan altijd in de gedachten te kruipen van zo’n persoon. Zoiets doe je niet in een opwelling lijkt mij. Dat is een daad met voorbedachte rade. Bij het avondeten houdt hij (of zij) er vast al rekening mee. Uiteindelijk moet je wel een beker vol zien te krijgen en ook met een stevige substantie, anders spoelt het zo weg. Dan op weg naar het stadion terwijl de eerste aandrang al voelbaar is. Volhouden tot de rust. Met samengeknepen billen in stevige pas naar het supportershome. Snel een biertje bestellen, leegdrinken en met beker en al naar het toilet. Dan begint het moeilijke gedeelte. Het moet in een keer goed, want een tweede kans krijg je niet. Niet morsen, anders wordt het zo’n smeerboel. Ik zie ‘m al staan. Met een warme beker in beide handen tevreden kijkend na het eindresultaat. Bijna zonde om door te spoelen denkt hij nog even. Maar dan stroopt hij zijn mouwen op, plaatst het kunstwerk en trekt door om daarna fluitend naar de tribune te wandelen voor de tweede helft. Zulke mensen bestaan dus. Ik hoop dat hij gepakt wordt en daarna de rest van zijn leven alleen nog maar wordt aangesproken als ‘de bekerpoeper’. Dat lijkt mij wel een passende straf.

Maar goed, de skylijne van Nijmegen doemt op achter de beslagen ramen. Ik ga maar eens de statistieken bekijken van onze website. Dat levert altijd wel aardige dingen op. Zo check ik regelmatig op welke zoekwoorden mensen op onze site komen. Vaak zitten er onverwachte termen tussen. Wat blijkbaar populair is onder de GAE supporters zijn vrouwen. Want het valt op dat vaak gezocht wordt op ‘vrouw van <en dan een naam van een speler>’. Misschien een idee om hier een rubriek aan te wijden. Dan raad ik aan te beginnen met de vrouw van Alfred Knippenberg, want daar wordt het meest op gezocht. En intussen ben ik ook wel benieuwd geworden. Maar de meest vreemde zoekopdracht werd onlangs gedaan: ‘ongesteld in de kleedkamer’. Ik kon ten eerste niet geloven dat iemand hierop zoekt op internet, maar ten tweede kon ik mij niet voorstellen dat je dan op onze site terecht komt. Maar probeer het maar eens. Wij staan zelfs bovenaan na het intikken van deze zoekopdracht in Google.

Al met al is het nu best een smerige brief geworden besef ik mij nu. ‘Station Oss’ galmt het door de trein. Het wordt tijd om er een streep onder te zetten. Ik ben er klaar mee.

Tot de volgende brief,

Niet te Kraken.

In ‘Roodgele Brieven’ gaan bloggers Niet te Kraken en Buitenkantje Links in op de laatste ontwikkelingen rondom Go Ahead Eagles

De drie NAC Museum-mannetjes