Roodgele Brieven (6)

Plakboek of Instagram

Hoi Buitenkantjelinks,

Bedankt voor je brief.

Zo sta je aan de oevers van de Donau en zo sta je weer met beide voeten in de kleigrond in Terwolde. Het zal wel even wennen zijn voor onze spelers. Het voelt net zoals direct weer aan het werk moeten na twee weken zomervakantie. Iedereen kent dat wel. Tijd om lang na te genieten is er niet. Gelijk weer vol aan de slag. De volgende uitdaging staat al ongeduldig te wachten. Pas veel later, na hun voetbalcarriere, kunnen ze er rustig op terugkijken en aan hun kinderen vertellen over dat geweldige avontuur in Hongarije.

Wij zagen laatst enkele schitterende plakboeken van Gerard Somer, Wietse Veenstra en Nico van Zoghel. Plakboeken die ze zelf maakten tijdens en na hun Europese avontuur in 1965. Heel normaal toentertijd. Alles netjes uitgeknipt en ingeplakt en met pen een passende tekst erbij geschreven. Vliegtickets, ansichtkaarten, krantenknipsels, hotelrekeningen en ga zo maar door. Ik zie Wietse en Nico al zitten in hun hotelkamertje. Samen met een pot lijm, de net gekregen menukaarten en suikerzakjes inplakken. Aan de vele ezelsoren kon je zien dat ze vaak doorgebladerd zijn in de afgelopen 50 jaar. Het zijn nu museumstukken van niet in te schatten waarde die het verhaal vertelt over hun beleefde avonturen. De kinderen van Wietse en Nico kunnen de plakboeken waarschijnlijk dromen.

Ik ben benieuwd hoeveel spelers van de huidige selectie nog een ouderwets plakboek hebben bijgehouden, zodat ze daar later met hun kinderen al vertellend doorheen kunnen bladeren. Ik denk dat ze tegenwoordig alleen nog foto’s plaatsen op Instagram of Facebook, met hashtags en smileys. Dat zou jammer zijn. Voor de verzamelaars en voor hun kinderen.

Het viel mij trouwens ook op dat er geen programmaboekje was tijdens de historische Europese thuiswedstrijd in Emmen. Een echte voetbalverzamelaar kun je dat niet uitleggen. Dat zijn de krenten in de pap. Je zou eens moeten weten hoeveel verzoeken wij hebben gekregen om een programmaboekje van deze historische wedstrijd op te sturen. De 50 jaar oude programmaboekjes van Go-Ahead – Celtic zijn tot op de dag van vandaag echte collector-items die nog regelmatig voor grof geld van eigenaar wisselen. Een gemiste kans.

Maar goed. Het was een leuk avontuur. Emmen was een waar voetbalfeest en de Brink was alsof je in een openlucht kroeg zat. Een beetje met vrienden ouwehoeren, een biertje drinken en de T.V. aan op de achtergrond. De wedstrijd heb ik eigenlijk nauwelijks gezien. Achteraf was dit niet erg, begreep ik van de thuisblijvers.

Ik ben wel erg benieuwd wat nu het echte niveau is van de huidige selectie. We hebben ze nu alleen zien spelen tegen veel te zwakke en veel te sterke tegenstanders. Maar hoe verhouden onze jongens zich tegenover een doorsnee Juliper League elftal? Gaan we meestrijden om de bovenste plekken? Ik vind het nog lastig om dit juist in te schatten. Ik ga het de komende weken volgen, vanaf een strandstoeltje aan de Spaanse kust. Eerst even lekker ‘ontkraken’.

Tot later,

Niet te Kraken.

In ‘Roodgele Brieven’ gaan bloggers ‘Niet te kraken’ en ‘Buitenkantje Links’ in op de laatste ontwikkelingen rondom Go Ahead Eagles.