Roodgele brieven 2018/2019 (40)

Hoi Buitenkantjelinks,

Nou, we hebben een nieuwe linksbuiten. Ik had er niet meer op gerekend, maar uit het niets werd hij gisteren gepresenteerd. Vince Gino Dekker. Eerlijk zeggen. Kende jij hem? Ik niet. Hoewel na even googelen al snel bleek dat mijn kinderen vroeger regelmatig met zijn naam op de borst hebben rondgelopen. Zijn vader schijnt het kinderkledingmerk Vingino te hebben gestart.

Niet misselijk trouwens dat bedrijf. Produceren en verkopen veel te dure (maar ja, het zijn toch je kinderen en die gun je het beste) kinderkleding. Schijnen een omzet te hebben van €50 miljoen, dus dat doet de familie Dekker goed. Maar wat is nou zijn voornaam? Vince of Gino of allebei? Ik zou, als ik hem was, Vingino op zijn shirt laten drukken. Mooie free-publicity. Een beetje zakenman grijpt deze kans aan. Ik zal hem voorlopig in ieder geval Vingino blijven noemen. Misschien krijg ik dan wel korting van zijn vader.

Vingino heeft trouwens een bijzondere tattoo op zijn hand, zag ik op zijn presentatiefoto’s. In mooie krulletters staat er ‘Papa’ getatoeëerd. Even dacht ik dat hij fan was van Stef Bos, maar hij is natuurlijk fan van zijn vader. Mooi toch? Als je dan toch een naam tatoeëert doe dan de naam van je vader. Die blijft dat voor altijd. Ik heb het voorgelegd in onze gezinsgroepsapp maar de meningen liepen hier over uiteen. Mijn zoon zei ‘Nee’. Mijn vrouw opperde ‘mama’, maar mijn 17-jarige dochter vond het een goed idee, maar dan niet op haar hand. Gelukkig is zij nog minderjarig.

Ik ben benieuwd naar Vingino’s kwaliteiten, jammer dat hij het trainingskamp niet heeft meegemaakt dan hadden we al wat kunnen zien van hem. ‘Een echte linksbuiten met een actie en een goede voorzet’ las ik. Dat is op zich wel handig voor een linksbuiten.

Maar zonder dollen. Ik hou er wel van, van zo’n ‘klassieke linksbuiten’. Beetje flegmatiek, mannetje opzoeken, beetje dollen met de tegenstander. Lekker acties maken, balletje door de stokken en die paar keer dat je er langskomt een perfecte afdraaiende voorzet geven op Thomas die ze er dan simpel inknikt. Ik heb Vingino nog geen bal zien trappen, maar zo’n type lijkt het mij wel na een beetje rond-googelen en youtube-filmpjes kijken. Met het passeren van pionnen heeft hij in ieder geval weinig moeite. Mijn voordeel van de twijfel krijgt hij, voor wat dat waard is. Als je je hele jeugd samen opgetrokken bent met Nouri, de Ligt en van Beek dan zul je vast wel een balletje kunnen trappen. Vingino draagt trouwens dit seizoen rugnummer 34, als eerbetoon aan zijn voetbalkamaraat Abdelhak Nouri. Ik ben niet zo van de hoge rugnummers, maar dit vind ik dan wel weer mooi.

Zondag gaat het weer eindelijk gebeuren. Werd ook wel tijd hoor. De winterstop heeft lang genoeg geduurd. Het viel mij op hoe rustig het was rondom de club. Dat was een jaar geleden wel anders, toen stond de club in brand. Nu hoor je geen enkele wanklank, op een paar uitzonderingen na van echte die-hard azijnzeikers. Je moet goed zoeken om iets negatiefs te kunnen melden. Ik zag wat gezeur over te veel Fox aandacht en de rokersvrije trainingsvelden voorbij komen, maar dan moet je ook wel echt goed zoeken. Het kon wel eens een mooie tweede seizoenshelft worden. Ik ben benieuwd wanneer de trainer voor het eerst het woord kampioenskandidaat in de mond durft te nemen.

Ik zit zondag in ieder geval weer ouderwets voor de buis. We zijn live op Fox begreep ik. Straks even naar de Jumbo wat extra air-fryer snacks en borrelnootjes kopen. Daar zal het niet aan gaan liggen.

Tot de volgende brief.

Groeten,

Niet te Kraken.

Roodgele brieven worden geschreven door Robert Bugter (Buitenkantje Links) en Edgar Overmeen (Niet te Kraken). Zij gaan in op de laatste ontwikkelingen bij Go Ahead Eagles. 

Eerder verschenen brieven zijn hier terug te lezen.

Vince Gino Dekker met zijn jeugd-voetbalkamaraadje Abdelhak Nouri. Dekker draagt, als eerbetoon, bij Go Ahead Eagles rugnummer 34. Het nummer van Nouri bij Ajax