Vandaag werd de wedstrijd tegen Heracles afgelast. Terecht, onbespeelbaar was de algemene opinie. Het zegt veel over de tijd waarin wij leven en hoe tijden veranderen.
Go-Ahead speelde in haar begin jaren op de uiterwaarden, aan de overkant van de IJssel. De grond was kleiachtig en na een stevige regenbui, kun je bedenken hoe de kwaliteit van het veld destijds was. Toch werd er zelden een wedstrijd afgelast. Afgelast werd alleen een wedstrijd als de IJssel hoog stond en de uiterwaarden en dus ook de voetbalvelden waren overstroomt.
Leo Halle speelde zijn wedstrijden aan de Vetkampstraat bij weer of geen weer. Zijn keeperstenue bestond uit een wollen shirt en een lange/korte broek tot op de knieƫn die hij optrok tot op zijn borst. De wollen trui in combinatie met nat weer en een temperatuur rond het vriespunt werd hem in 1936 bijna fataal. Na een interlandwedstrijd tegen Frankrijk, in de stromende regen gespeeld, moest hij na de wedstrijd in zijn drijfnatte wollen trui de pers te woord staan en handen schudden van vele bondsleden. Hij kon zodoende zich pas laat na de wedstrijd omkleden in een ijskoude kleedkamer. Het leverde hem een ernstige longontsteking op, die hem in zeer zorgelijke toestand wekenlang aan het ziekenhuisbed gekluisterd hield.
Als Leo Halle vandaag in de Adelaarshorst had gezeten had hij ongetwijfeld zijn hoofd geschud en tegen zijn buurman gezegd: ‘ze bint toch nie van suker?’.