Verhalen archief
Stichting Niet te Kraken

De laatst weken staan in het teken van de #‎KOMOPTAN-campagne. Doel van dit initiatief is om de verkoop van seizoenkaarten te bevorderen door de namen van de seizoenkaarthouders op het uitshirt af te drukken. Achterliggende gedachte is uiteraard ook om de binding van de supporters met de club te vergroten en de sfeer in het stadion te verhogen. Dit alles naast ‘levende gangmakers’ als het Sfeerteam ADHD, mascotte Kootje, zeearend Harly en natuurlijk Jannie.

Vijftig jaar geleden waren er andere personen en tradities die de ambiance rondom de wedstrijden bepaalden. In die ‘gouden periode’ in de jaren ’60 was het stadion regelmatig uitverkocht. De bijna 20.000 toeschouwers werden voor aanvang van de wedstrijd opgewarmd door een zangkoor van HBS’ers en Kweekschoolstudenten. Onder de bezielende leiding van Ferdo Assenberg zetten zij de boel op stelten, compleet met orgeltje erbij. Het leidde tot heuse community singing events bij de duels van Go-Ahead, waar iedereen meedeinde met ‘klassiekers’ als ‘Ajax ligt begraven onder een roodgele steen, helemaal alleen’, ‘Levi, Levi, loop nog eens langs de lijn’ (voor de snelle buitenspeler Chris Lefering) en ‘De pet van onze Teun die kost een daalder’ (voor keeper Teun van Pelt, die vaak een pet droeg).

Een andere blikvanger was de levende mascotte Jan Roetert, alias Pipo. Gekleed in een roodgeel clownspak met puntmuts en voorzien van een grote toeter rende hij langs de tribunes om iedereen op te jutten. Zelfs bij de Europese uitwedstrijd van Go-Ahead in Glasgow tegen Celtic was Pipo erbij. De supportersvereniging vond zijn bijdrage kennelijk zo belangrijk dat ze Roeterts reis uit eigen middelen betaalde. Volgens een verslag in het blad van de supportersvereniging over de reis naar Schotland staat te lezen dat Roetert in Glasgow zo’n bezienswaardigheid was dat hij na de wedstrijd door politie te paard moest worden begeleid om op weg naar de bus aan handtekeningenjagers te ontkomen.

pipo kleur-2