Verhalen archief
Stichting Niet te Kraken

Vandaag, 24 augustus, 4 dagen na zijn 67e verjaardag, bereikte ons het droeve bericht dat clublegende Cees van Kooten op 67 jarige leeftijd is overleden. De op 20 augustus 1948 in Alblasserdam geboren spits zal voor iedereen van boven de 40 dé personificatie en hét boegbeeld van GA Eagles zijn. Dat is niet alleen te danken aan zijn cijfers (79 doelpunten in zeseneenhalf seizoen, waarmee hij nog steeds clubtopscorer van GA Eagles is), maar ook aan zijn postuur en zijn manier van spelen: maximale inzet, kopsterk en voetbaltechnisch beter dan hij op het eerste gezicht leek.

Van Kooten begon zijn carrière in Schiedam bij Hermes DVS in de toenmalige Tweede Divisie. Na een weinig succesvol intermezzo bij Lille in Frankrijk (hij speelde er maar vijf wedstrijden) keerde hij terug naar Nederland, en wel naar Telstar, in die jaren een solide Eredivisieclub. Daar ontwikkelde hij zich tot een gevreesde, vooral kopsterke, aanvaller. Na vijf seizoenen (45 doelpunten) kwam hij in 1976, inmiddels al 27 jaar, naar Deventer.

Daar zette hij de lijn voort. In ruim zes seizoenen scoorde hij 79 goals, waarmee hij tot op de dag van vandaag niet alleen topscorer van GA Eagles is, maar ook topscorer voor de hele periode onder de naam Go-Ahead sinds de invoering van het betaalde voetbal in 1954. Zijn meest legendarische wedstrijd in het roodgeel was de beroemde ‘degradatiewedstrijd’ tegen FC Amsterdam op 30 april 1978. Enkele dagen eerder had Van Kooten een spierscheuring opgelopen, maar bij een 0-0 ruststand werd hij toch als ‘fysiek en psychologisch wapen’ ingebracht. Dankzij twee assists van de nauwelijks fitte ‘stormram’ op Stef Walbeek handhaafde GA Eagles zich op de laatste speeldag in de Eredivisie.

Dankzij de beroemde trainingsmethoden van toenmalig GA Eagles-coach Wiel Coerver ontwikkelde Van Kooten zich in Deventer nog zo, dat hij als 32-jarige nog international werd. Op 29 april 1981 debuteerde hij in Oranje in de uitwedstrijd tegen Cyprus, waar hij nota bene de enige treffer van de wedstrijd scoorde. Hij kwam in totaal tot negen interlands (met vier doelpunten). De laatste daarvan was echter als speler van PEC Zwolle ’82. In de provinciehoofdstad sloot hij in 1985 zijn spelerscarrière af.

Na zijn carrière trainde hij een aantal amateurclubs, terwijl hij in de jaren ’90 in het betaalde voetbal ook enkele jaren NEC en RKC Waalwijk trainde. Echt spectaculaire resultaten behaalde hij daarbij niet. Zo’n tien jaar geleden was hij nog even assistent-trainer bij GA Eagles, terwijl hij in de periode daarna nog scoutingwerkzaamheden voor de club verrichtte. Ook was hij jarenlang rapporteur van voetbalwedstrijden voor De Telegraaf.

GA Eagles bleef altijd de club van Cees van Kooten. De laatste wedstrijd die hij van zijn club bezocht was de eerste thuiswedstrijd van dit seizoen, een week geleden in de net vernieuwde Adelaarshorst. De wedstrijd tegen Telstar, die andere club waar hij ook vijf succesvolle jaren kende voordat hij in 1976 in Deventer neerstreek.

Wij wensen de familie, en iedereen die hem lief is, veel sterkte met dit grote verlies.