Het San Siro-museum van AC Milan en Internazionale

Tijdens de zomerperiode zwerven de Niet te Kraken-bestuursleden, net als veel landgenoten, uit over Europa. Als de gelegenheid zich voordoet bezoeken we natuurlijk de musea van beroemde clubs, uit nieuwsgierigheid en om inspiratie op te doen als het gaat om de opzet en inrichting van het toekomstige Go Ahead Eagles-museum. Dit jaar waren we o.a. in Milaan en natuurlijk hebben we daar het Giuseppe Meazza-stadion, veel beter bekend als San Siro, de broederlijk door AC Milan en Internazionale gedeelde voetbaltempel, bezocht. En uiteraard ging de aandacht vooral uit, naast stadion en webshop, naar het museum. De stadiontour De rondleiding bestaat uit de toegang tot het stadion waarna je, commercieel gezien handig, eerst langs een goed geoutilleerde lunchroom en daarna door het museum en de webshop, beide op het voorplein, wordt geleid. Entree 16 euro p.p. Opvallend is dat lang niet alles toegankelijk is (business-seats, skyboxen, diverse tribunes, de bestuurskamer etc.) en het veld vanwege een aanstaand concert deze dag helaas ook niet te betreden was. Prachtig is wel het verschil tussen beide kleedkamers: AC Milan kent luxe fauteuils en Inter slechts banken. Eendachtig de filosofie is Milan de club voor upper-ten en Inter kent van oudsher een arbeidersimago. In hoeverre de hedendaagse selectiespelers van beide clubs daar nog enige notie van hebben is de vraag… Het stadion is enorm groot (85.000 stoeltjes) en architectonisch mooi vormgegeven maar veel stoeltjes zijn net zo ‘afgetrapt’ en afgeleefd als in de Adelaarshorst; zelfs de prijzige business-seats…

Opzet museum Wat opviel was dat museum en shop op het voorplein van het stadion zijn gehuisvest in aparte, zeer eenvoudige ‘dozen’ van, de grote historie van beide clubs in aanmerking genomen, bijzonder bescheiden afmetingen. In het museum zijn tegen de binnenwanden over twee verdiepingen, vitrines geplaatst – boven op tafels – waarvan het glas schuin naar achter wegloopt zodat je als het ware ‘op’ de spullen kunt kijken. Dat ziet er eenvoudig maar wel mooi uit en het is zeker een efficiënte manier van tentoonstellen. Een maquette van San Siro staat in een glasvitrine op een tafel prominent op de begane grond; da’s een leuk idee. En er staan, verspreid door de ruimte, enkele wassen beelden van grote namen als Gullit en Maldini.

Inhoud De totale hoeveelheid tentoongestelde voorwerpen vonden we mager, zeker omdat het om twee grote clubs gaat. Er is geen audio, video of ander bewegend beeld; bij de gewonnen bekers – toch niet de minsten – geen enkele informatie over hoe of wat. Er wordt überhaupt nauwelijks een verhaal verteld over de oprichting, historie etc. van beide clubs. Geen rondleidingen/uitleg door clubmensen. Het zal de Italiaanse stijl zijn. Een enorm verschil met hoe bijvoorbeeld in Engeland met clubhistorie wordt omgegaan. De helft van de bezoekers komt deze dag trouwens uit Nederland en heeft vooral oog voor de Nederlandse inbreng; spelers als Gullit, van Basten, Rijkaard speelden immers voor Milan, Bergkamp voor Inter.

Tegenvaller: de bescheiden webshop naast het museum zette ons nauwelijks tot kopen aan; geen aantrekkelijke presentatie van nieuwe shirts, mooie posters of betrokken verkooppersoneel. Er is trouwens in de binnenstad een AC Milan-superstore die wel druk werd bezocht. Inter zal er vast ook wel een hebben.

Al met al een boeiende en leerzame ervaring waar we als Niet te Kraken zeker ons voordeel mee kunnen doen.