Vorige week brachten GA Eagles, Endemol en FOX Sports de documentaire ‘Adrie Steenbergen. Een leven lang Go Ahead’ uit. Het is een eerbetoon aan de man die al bijna 50 jaar in diverse functies bij de roodgelen rondloopt. Volgend jaar wordt hij commissaris voetbalzaken, maar al in de jaren ’60 begon hij er als jeugdspeler. Als talentvolle linksbuiten en aanvoerder van het befaamde jeugdteam onder leiding van Joop Brand bezorgde hij zijn club in 1967 bijna een hoofdprijs.
Het Nederlandse voetbal kende midden jaren ’60 een betaalde jeugdcompetitie met een heuse landstitel. Go-Ahead werd in het seizoen 1966-1967 kampioen van de eerste klasse A en plaatste zich voor de finale tegen Feijenoord, de kampioen van afdeling B. Die finale ging over twee wedstrijden. Op 6 mei won Go-Ahead het eerste duel in Deventer, volledig verdiend, met 2-0. Beide goals kwamen van de voet van … Adrie Steenbergen. Er waren liefst 8000 toeschouwers, vandaag de dag onvoorstelbaar bij een jeugdwedstrijd. Bij de return in De Kuip twee weken later waren er zelfs 11.500 bezoekers. Zij zagen Go-Ahead enigszins behoudend spelen, hopend op een punt, maar Feijenoord bleek te sterk en won met 3-1. Beste man bij de Rotterdammers was Jan Boskamp, die uit een strafschop ook een van de Rotterdamse goals produceerde. Het enige Deventer doelpunt kwam in de slotfase van de latere Feijenoorder Dick Schneider.
Omdat het uit gescoorde doelpunt van Go-Ahead niet dubbel telde, was er een beslissingswedstrijd nodig om de landskampioen te bepalen. Dat derde duel, op 10 juni, vond weer in Deventer plaats, maar Go-Ahead wist het thuisvoordeel (er waren nu 10.000 toeschouwers) niet te benutten. Integendeel zelfs. Hoewel de Deventer ploeg algemeen als technisch vaardiger werd beschouwd, trokken de fysiek sterkere Rotterdammers met 0-4 overtuigend aan het langste eind. In de eerste helft ging het nog gelijk op, al scoorde wederom Boskamp wel 0-1. Na de thee liep Feijenoord echter binnen vijf minuten uit naar 0-3 en was de wedstrijd feitelijk gedaan. Zelfs een strafschop bij de stand 0-4 om de Deventer eer te redden was aan Herman Tiesselink niet besteed.
De landstitel en de bijbehorende beker gingen naar Feijenoord. Adrie Steenbergen en zijn medespelers mochten uit handen van bondsofficial Van Dalen als troost een vaan in de nationale kleuren rood, wit en blauw in ontvangst nemen. Steenbergen heeft zijn exemplaar onlangs aan de stichting Niet te Kraken geschonken, zodat hij in het te realiseren clubmuseum terecht kan komen.
Opvallend is dat Jan Boskamp de enige speler van het Feijenoord- jeugdelftal is die de echte top, inclusief het Nederlands elftal, gehaald heeft. Van de teamgenoten van Adrie Steenbergen, die zelf een profcarrière door een vroege blessure zag stranden, zouden er twee Oranje bereiken: Dick Schneider en Oekie Hoekema. Verder werden Gerrie Veerman en André van der Leij modale profs; de overige Deventer talenten lukte dat niet. Op één na: ook Johan Derksen maakte namelijk deel uit van het succesvolle Go-Ahead-jeugdteam. Hij kende een bescheiden carrière als prof, maar echte bekendheid, prijzen en titels ontving hij pas later, en vanwege andere kwaliteiten … Zo werd hij ooit hoofdredacteur, sigarenroker en slechtst geklede man van het jaar, en won hij in 2011 met Voetbal International een Gouden Televizierring. Van de prijzen die hij aan zijn voetbalcarrière heeft overgehouden zal de vaan voor de tweede plaats van Nederland bij de betaalde jeugd een van de belangrijkste zijn gebleven.