Een nare smaak.
Dag Buitenkantjelinks,
Bedankt voor je brief.
Voetballen op maandag. Ik schreef er al eerder over, maar ik kan er nog steeds niet aan wennen. Op maandag moet ik meestal bijkomen van een lang voetbalweekend en zit ik echt niet te wachten op nóg een wedstrijd. Zo’n dag heb ik nodig om bij te komen.
Op zaterdag naar zoonlief kijken, bij de plaatselijke S.V. Later in de middag een Premier League wedstrijdje meepikken op de T.V. en ‘s avonds een eredivisiewedstrijd. Daarna Studio Sport om alle samenvattingen te kijken. Zondag in alle vroegte zelf de kicksen aantrekken en ‘s middags één, en als het een beetje meezit, twee wedstrijdjes live kijken op T.V. Om zeven uur met het bord op schoot en tegen tienen afsluiten met Studio Voetbal om daarna het bed in te rollen.
Maandag is dan de dag om met spierpijn versuft naar je werk te gaan. Nog even kort, bij het koffieapparaat, over het voetbalweekend te praten. Om me daarna weer te focussen op andere, meer belangrijkere, zaken. Als op zo’n maandag GA Eagles moet voetballen, dan ben ik daar totaal niet mee bezig. Ik heb gisteren wel gekeken uiteraard, maar zonder enige spanning of beleving. Met de laptop op schoot en koptelefoon op. Mijn wederhelft vroeg na 90 minuten of het nog steeds 0-0 stond, omdat ze geen enkele vloek of juich gehoord had. Nou was er, naast de twee goals, ook weinig om je over op te winden. Alleen toen ik de Niet te Kraken-vlag zag hangen in het uit-vak raakte ik enigszins opgewonden. De sfeer in het stadion deed mij denken aan de wedstrijd tegen Jong PSV in een leeg PSV stadion. Je kon de spelers verstaan als ze elkaar toespraken. Op social media ging het voornamelijk over Robben van de Meer en Bart de Vries. Toch merkwaardig dat een betaald voetbalclub de spelers van de tegenpartij niet kent. Bij van de Meer kan het nog een tikfoutje zijn, maar Bart de Vries? Of zou het onderdeel zijn van een vooropgezet plan, een stukje psychologische oorlogsvoering? Ik kan mij het niet voorstellen, bij een clubje als Dordrecht.
Verder werd er veel gediscussieerd (in woord en beeld) over een frikandel met mayonaise en discodip. ‘De discodel’ Met verbazing heb ik het gevolgd. Hoe kom je er op? Waarschijnlijk moest de eigenaar van de snackkar een keer hard remmen en vloog de discodip in de mayonaise en vond hij het zonde om het weg te gooien en heeft hij het uit zuinigheid maar gewoon op de kaart gezet. Maar dat er dan ook nog mensen zijn die dit gaan bestellen en zelfs gaan opeten verbaasde mij nog meer. Volgende week schijnt er softijs met mayonaise op de kaart te staan.
FC Dordrecht sprak over lekkere en goedkope dellen, maar ik kreeg er vooral een hele vieze smaak van in mijn mond. Net zoals bij de late gelijkmaker van FC Dordrecht. Gadverdamme.
Nog maar drie thuiswedstrijden en dan mogen we, zeer waarschijnlijk, een gooi gaan doen naar alsnog een promotie. Ik zie wel enige progressie. Er worden kleine stapjes gemaakt. Hele kleine stapjes, maar we hebben nog een paar weken om wat grotere stappen te maken en wie weet kunnen de spelers ons het tot nu toe tegenvallende seizoen toch nog doen ombuigen. Laten we hopen op een wonder, want nog een jaar op maandagavond voetballen heb ik echt geen zin in.
Tot de volgende brief,
Niet te Kraken.
In ‘Roodgele Brieven’ gaan bloggers https://www.niettekraken.nl/content/ en Buitenkantje Links in op de laatste ontwikkelingen rondom Go Ahead Eagles