Verhalen archief
Stichting Niet te Kraken

Kowetkoorts.

Hoi Buitenkantjelinks,

Bedankt voor je brief.

Eigenlijk had ik al een brief willen schrijven kort nadat de wedstrijd afgelopen was, maar ik zat er helemaal doorheen gisteren. 2e Pinksterdag 2016 gaat bij mij de boeken in als een onvergetelijke maar vooral ook een uitputtende dag. Het was onze laatste competitiewedstrijd, waardoor traditiegetrouw de 3e helft nogal uitliep en ik nog net op tijd thuis was om nog even snel ter ontnuchtering een sterke bak koffie te zetten en de frituurpan aan te zetten voordat de scheidsrechter zou gaan fluiten voor het beginsignaal. Klokslag 14:30 zat ik weer enigszins ontnuchterd en met een dampende schaal bitterballen voor mijn neus. gereed voor de TV.

Het werden 90 hele lange minuten met veel hangen en nog meer wurgen, maar we zijn er. Godzijdank. Het was lang geleden dat ik in mijn eigen woonkamer voor een doelpunt van de bank gesprongen ben, maar na de bevrijdende 2-2 van Wolters kon ik mij niet inhouden. Ik hoop maar dat de buren niet te veel geschrokken zijn.

Deventer is in de ban van Kowet, las ik in de Stentor. Nou dat is duidelijk geen understatement. Je kunt er niet meer omheen. De “kowetkoorts” heerst als een ware epidemie, een verraderlijk virus. En er is maar één medicijn, dat alleen zondag 22 mei kan worden voorgeschreven. Promotie naar de eredivisie. Het is echt genieten deze dagen. Ik zag gisteren beelden van spelers die opgewacht werden door feestvierende supporters, ik zag vandaag lange rijen voor de kassa’s en volle kranten over Kowet. Deventer is Kowet deze dagen.

komoptan

A.s. donderdag moet het weer gaan gebeuren. Een heerlijk vooruitzicht, tegen de superboeren. Op 19 mei, dus. Ik heb de historie er even op nageslagen, om na te gaan hoe wij het doen op 19 mei. De eerste wedstrijd die ik tegenkom in onze archieven is van 19 mei 1957. Een soepele 7-3 overwinning op Zwartemeer (wie kent ze nog?), in de tweede divisie met twee goals  van de legendarische Jopie Butter. De laatste wedstrijd die wij speelden op deze datum was van 3 jaar geleden. Dat was toevalligerwijs de returnwedstrijd tegen VVV in de play-offs van 2013. Het jaar dat wij promoveerden. 0-3 werd het toen, maar dat weet iedereen ongetwijfeld nog wel. Goals van Antonia, Promes en Kolder. Een wedstrijd die je niet snel meer vergeet. 19 mei, een datum die ons over het algemeen dus goed gezind is. Daarnaast is 19 mei ook nog de verjaardag van Bert van (de Worp) Marwijk. 64 jaar wordt hij. Ik ben benieuwd of Bert tijdens zijn verjaardag de T.V. mag aanzetten, als er visite is. Bij ons wekt dat nog wel eens enige discussie op, maar gelukkig komen wij er over het algemeen na de gouden regel “de meerderheid beslist” altijd wel uit. Daarbij komt er dan een verbod op het rondgaan met blokjes kaas en snacks vanwege het gevaar op ‘door het beeld lopen’. Doorgeven mag uiteraard wel. Anders is het bij verjaardagen van anderen. Bij gezinnen die niet zoveel met voetbal hebben. Gelukkig biedt een mobiel tegenwoordig uitkomst, zodat je dan in ieder geval de tussenstanden kunt volgen. Een gratis ervaringstip is om te faken dat het toastje met brie niet goed gevallen is, zodat je een excuus hebt om extra vaak (en lang) naar het toilet te gaan om nog wat glimpen van de wedstrijd op te vangen via een livestream op je mobiel.

Maar goed, donderdag en zondag dus. Twee finales. Twee zinderende finales. Ik heb er het volste vertrouwen in. Zelfs zonder de Kogel, hoewel dat wel een fikse tegenslag is. Benieuwd hoe de Koning die puzzel gaat oplossen. Het belooft in ieder geval een lange onrustige week te worden met hopelijk een fantastische afsluiting op zondag. Een week lang kowetkoorts. Ik heb het er graag voor over.

Bert, gefeliciteerd met je 64e verjaardag. Hopelijk een hele mooie dag.

Bert, gefeliciteerd met je 64e verjaardag. Hopelijk een hele mooie dag.

 

Tot de volgende brief,

Niet te Kraken.

In ‘Roodgele Brieven’ gaan bloggers Niet te Kraken en Buitenkantje Links in op de laatste ontwikkelingen rondom Go Ahead Eagles