Roodgele brieven 2018/2019 (34)

Hoi Buitenkantjelinks,

Dus je zat in Granada afgelopen week? Dat doe je goed. En ook nog op juiste moment, want hier viel weinig positiefs te beleven sportief gezien. Kansloos tegen Top Oss en de wedstrijd tegen de jonkies van PSV was helemaal het aanzien niet waard. Het mag geen excuus zijn, maar het lijkt mij ook verschrikkelijk om in zo’n ambiance te moeten voetballen. Een leeg stadion en tegen een tegenstander die voor spek-en-bonen meedoet en daardoor vrijuit zonder enige druk kan voetballen.

Als Fox-kijker was het al afzien. Laat staan voor de meegereisde Kowet-supporters. Alle respect, maar  wat doen deze mensen zichzelf aan zou je haast denken. Eén supporter trok zich er in ieder geval weinig van aan. Hij greep zijn kans om in een leeg galmend stadion zijn stem eens even flink te laten horen. Het klonk alsof hij thuis onder douche stond. Ik weet zeker dat hij de wedstrijd opgenomen heeft en bij thuiskomt zichzelf diverse keren trots heeft teruggeluisterd. Tenminste nog één iemand die er nog iets positief aan overgehouden heeft.

Nee, voetballend was het niet best afgelopen week, maar gelukkig is de concurrentie ook slecht en staan we ‘gewoon’ na 16 speelrondes op de tweede plek. Scorebordtechnisch gezien is er dus niets aan de hand.

Jij vertelde over Gerrit Niehaus. Ik ben het met je eens. Het is prachtig hoe zo’n Deventer duivenmelker een topspeler werd en door zijn bescheidenheid en eigenwijsheid nooit echt landelijk doorbrak. Go-Ahead kent vele Niehausen. Mijn favoriet is toch wel Jan de Kreek. Als je in het grote boek kijkt zie je hem bovenaan de lijst staan van cluptopscorers. En dat is razendknap. In zijn tijd (jaren ’30) speelde men veel minder wedstrijden en daarbij moest de Kreek ook nog noodgedwongen vroegtijdig zijn carrière beëindigen.

Jan de Kreek gold jarenlang als een van de beste spitsen van Nederland. Hij was de absolute aanvalsleider in het succesvolste elftal uit de clubhistorie. Hij maakte Go-Ahead vele malen Oostelijk kampioen, 2x Nederlands kampioen en speelde 3x in het Nederland Elftal. En dat was in zijn tijd zeer uitzonderlijk. Je moest namelijk wel heel goed zijn als je als speler, die niet uit het Westen kwam, geselecteerd werd op zo’n belangrijke positie. De Kreek stopte met voetballen in de bloei van zijn carrière, omdat hij een betaalde baan aannam bij Go-Ahead als terreinknecht en materiaalman. Omdat het toen een amateurcompetitie was en de Kreek betaald werd door Go-Ahead verbood de Voetbalbond het hem om nog uit te komen tijdens officiële wedstrijden. De Kreek bleef terreinknecht tot eind jaren ’60. Dat vind ik mooi. De voetbalschoenen van Gerrit Niehaus werden dus gewoon gepoetst door een clubtopscorer en oud-international.

Jan de Kreek als materiaalman, eind jaren ’60.

Vaak gaat alle aandacht, als het om de jaren ’30 gaat, uit naar Leo Halle. Standbeelden, documentaires, tribunenamen. Leo Halle en de rest, lijkt het soms wel. Wij doen daar zelf natuurlijk ook aan mee, maar als je goed terugkijkt doe je daarmee andere spelers, en de nazaten van deze spelers, eigenlijk te kort. Jan de Kreek was minstens zo belangrijk en verdient ook een even groot podium binnen de historie van Go-Ahead. Een absolute topspits, ras-Deventenaar en een clubman pur sang. Als het museum er komt krijgt Jan de Kreek er in ieder geval een mooi en welverdiend eerbetoon.

Maar goed, terug naar het heden. Vanavond laagvlieger Helmond Sport. Ik hoop dat we ons kunnen herpakken en de drie puntjes in Deventer kunnen houden zodat we volgende week tegen Den Bosch een prachtige tweestrijd om de bovenste plek krijgen. Een echte kraker in de Keukenkampioendivisie.

Het zou prachtig zijn als we als koploper 2019 in gaan. Dat proost toch net even wat fijner op oudejaarsavond.

Groeten,

Niet te Kraken.

Roodgele brieven worden geschreven door Robert Bugter (Buitenkantje Links) en Edgar Overmeen (Niet te Kraken). Zij gaan in op de laatste ontwikkelingen bij Go Ahead Eagles. 

Eerder verschenen brieven zijn hier terug te lezen.