Verhalen archief
Stichting Niet te Kraken
Op 2 juli 1930 deed Go-Ahead, als regerend landskampioen, mee aan een prestigieus Europees toernooi in Genève. Een toernooi der Kampioenen. Coupe des Nations genaamd.

In Genève werd in 1930 een nieuw stadion geopend, voor de landskampioen Servette. Enkele vooraanstaande, en ongetwijfeld welvarende, leden kwamen met het plan om een toernooi der clubkampioenen uit Europa te organiseren om zo het beste voetbal uit Europa naar Geneve te halen tijdens de officiële opening van het nieuwe stadion. Dit ook als tegenhanger van het W.K. in Uruguay dat ook op hetzelfde moment plaatsvond. Zo geschiede.

Halverwege het seizoen werden de mogelijke kampioenen benaderd en ook veelal gecontracteerd. Voor Nederland werd Ajax benaderd, maar die toonde geen interesse. Willem II hapte wel toe, maar wilde alleen gaan als ze ook daadwerkelijk dat jaar kampioen werden. Uiteindelijk werd Go-Ahead verrassend in 1930 landskampioen en werd in allerijl uitgenodigd. De club vond het een grote eer en accepteerde de uitnodiging. De nationale kranten berichtten uitgebreid hierover.

De organisatie van het toernooi in Genève pakten groots uit. Er werd een prachtige bokaal ter waarde van 3000 franc ontworpen. De spelers werden in de watten gelegd met luxe overnachtingen, rijke banketten en dure cadeaus. Het kon niet op. Tijdens de openingsceremonie werd zelfs een vliegtuig ingezet om de bal op het veld te droppen. U kunt zich voorstellen dat dit in 1930 een hele bezienswaardigheid was.

Voor de spelers van Go-Ahead, stuk voor stuk amateurs die zich midden in de crisisjaren bevonden, was het een avontuur om nooit te vergeten. Ze waanden zich in de zevende hemel. De trainer van destijds (oud speler Edu Haes) hield gedurende het toernooi een dagboek bij, welke gepubliceerd is in de Go-Ahead revue die in het bezit is van onze stichting. Trainer Haes beschrijft hierin onder andere hoe ze tijdens hun treinreis er naar toe voor het eerst berglandschappen zagen en hoe ze onder de indruk waren van het hoge niveau van de veelal professionele tegenstanders.

Leo Halle schreef enkele ansichtkaarten vanuit Geneve en Basel (waar ze een tussenstop hadden) naar zijn verloofde (later vrouw). Ook deze kaarten zijn exclusief in het bezit van stichting Niet te Kraken. Leo Halle schrijft onder meer dat hij zich net een schooljongen voelde als hij naar de tegenstanders keek.

De Go-Ahead spelers hadden de tijd van hun leven en beleefden onvergetelijke momenten. Sportief gezien werd het echter een grote teleurstelling. Het werd al snel duidelijk dat het clubvoetbal in Nederland mijlenver achterliep op het professionele voetbal elders in Europa. Go-Ahead verloor kansloos met 4-0 en 7-0 van respectievelijk het Italiaanse Bologna en de Hongaarse club Ujpest uit Boedapest en was hierdoor snel uitgeschakeld.

Vier Go-Ahead spelers hadden nog de twijfelachtige eer verkozen te worden in een toernooi-elftal , na afloop. Het slechtste elftal welteverstaan.

 

#gallery-2 {
margin: auto;
}
#gallery-2 .gallery-item {
float: left;
margin-top: 10px;
text-align: center;
width: 33%;
}
#gallery-2 img {
border: 2px solid #cfcfcf;
}
#gallery-2 .gallery-caption {
margin-left: 0;
}
/* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */