Roodgele brieven (2)

We laten ons verrassen

Hoi Buitenkantjelinks,

Bedankt voor je brief.

Het waren gekke weken, inderdaad. Zeg maar gerust doldwaze weken. De nieuwtjes stapelden zich op. Een aaneenschakeling van euforie, maar ook teleurstelling. Vaak gevolgd door een verrassend ‘goedmakertje’.

De degradatie. De stellig toegezegde museumruimte, die noodgedwongen wegbezuinigd werd. De buitenlandse trip waar ik al wekenlang naar uitkeek, die op het laatste moment helaas niet doorging. Het voelt een beetje als een wielrenner die net voor de finishlijn al juichend wordt gepasseerd door een tegenstander. Vanaf afgelopen dinsdag noem ik dit het ‘Henk-de-Haan-gevoel’. Met Henk liep het daarna gelukkig goed af en het museum, dat komt er uiteindelijk ook wel. Daar ben ik heilig van overtuigd. De buitenlandse trip maakt plaats voor een volksfeest op de Brink. Ook leuk. De degradatie blijft echter helaas onomkeerbaar. Hoewel een jaar bovenin de Jupiler League meedraaien misschien wel leuker wordt dan het afgelopen seizoen. We laten ons verrassen.

De shirtjes zijn prachtig inderdaad. Niets op aan te merken. Alhoewel voetbalshirtjes tegenwoordig zodanig zijn gemaakt dat ze alleen mooi staan als je een perfect lichaam hebt, wat maar voor weinigen is weggelegd. Maar een echte fan trekt zich daar niets van aan. Die trekt ‘m gewoon aan, als een rollade in een netje. Het schijnt dat ze een aangepast model laten maken voor de nieuwe begeleiding. Uit esthetisch oogpunt.

Aardig dat je aanhaalt dat een Niet te Kraken-boek een goed idee zou zijn. Dat vonden wij namelijk ook. Deze week leggen wij de laatste hand aan het boek. Een boek vol historische verhalen, nieuwe ontdekkingen, aardige feitjes en nooit eerder gepubliceerde foto’s van de beginjaren tot nu. Eind september ligt het in de schappen. Maak maar vast een plekje vrij in de boekenkast.

Het nieuwe seizoen houdt mij eerlijk gezegd nog niet echt bezig. Er gebeurt momenteel te veel om mij daarop te kunnen focussen. Ik probeer te genieten van de dingen die komen gaan. Eén voor één. Een roodgeel Emmen-stadion, een volle Brink tijdens de uitwedstrijd en daarna op vakantie. Deventer is in Hosanna-stemming. De supporters lopen in polonaise achter elkaar. En dat terwijl wij zijn gedegradeerd. Wie had dat gedacht. Ongekend.

Een groot compliment voor het management en de PR van de club, hiervoor. Het lijkt erop dat alles met een doordacht plan wordt uitgevoerd. Al het nieuws wordt eerst in een positief sausje ondergedompeld voordat het naar buiten wordt gebracht en dit werpt zijn vruchten af. De supporters slikken het als zoete Deventer-koek. Wat er onder het sausje zit, zal de tijd uitwijzen.

Dan de ‘nieuwe Leo Halle tribune’. De naamgeving hiervan houdt de gemoederen nogal bezig, zie ik. Ik hoop in ieder geval dat de tribune een nieuwe naam krijgt. Bij een nieuwe tribune hoort een nieuwe naam. Simpel zat. Als je hond doodgaat noem je de volgende hond ook niet hetzelfde. Dat voelt gewoon niet goed. Laat het volk beslissen, zou ik zeggen. Ik heb genoeg suggesties voorbij zien komen. De meeste stemmen gelden, maar geef Leo dan wel zijn welverdiende standbeeld voor de hoofdingang. Een waardig eerbetoon aan onze grootste clubicoon. Dat is het enige wat nog ontbreekt aan ons prachtige stadion-terrein. Koste wat kost. Ook al zouden we hierdoor een speler minder kunnen kopen.

Maar eerlijk is eerlijk. ik heb nog nooit zo’n enerverende zomerpauze meegemaakt. Elke dag gebeurt er wel wat, in positieve zin. Donderdag ga ik naar Emmen, met drie generaties. Een heerlijk avondje geschiedenis schrijven. Over vijftig jaar zal mijn zoon hopelijk net zo enthousiast over deze wedstrijd praten, zoals mijn vader nu nog over Celtic praat.

Trouwens, geniet jij ook zo van dat jonge spelertje, Dzepar? Hij doet mij denken aan Christian Eriksen. Heerlijk voetballertje.

Succes donderdag, we laten ons verrassen!

Niet te Kraken.

Klik hier voor de vorige brief.

In ‘Roodgele Brieven’ gaan bloggers ‘Niet te kraken’ en ‘Buitenkantje Links’ in op de laatste ontwikkelingen rondom Go Ahead Eagles.