Go Ahead Vitesse werd 100 jaar geleden gestaakt.

De heer C.J. Groothoff vertelt in het blad “Revue der Sporten” uit 1939 over een wedstrijd die hij floot aan het begin van de 20e eeuw. Hij was genoodzaakt de wedstrijd te staken vanwege misdragingen van de Vitesse supporters. Hieronder een letterlijke weergave van de tekst:

Ik herinner mij nog een relletje bij een wedstrijd Vitesse—Go Ahead, waarin destijds Han Hollander in de voorhoede speelde. De Arnhemsche jongensrang ging blijkbaar met mijn beslissingen niet accoord; telkens wanneer ik floot, ging er een hoonend gejuich op. Aanvankelijk liet ik de jongelui maar schreeuwen, doch ten slotte werd het toch wel wat al te erg. Ik vertelde toen den secretaris van Vitesse, dat ik zou staken, indien er aan dat gehoon geen einde kwam. Toen ik na enkele oogenblikken weer voor de een of andere overtreding floot, ging er evenwel weer hetzelfde gebrul op. Ik stak mijn fluit in den zak en zei tegen de spelers, dat we naar huis gingen ! Ik had me reeds vrijwel geheel verkleed, toen de secretaris van Vitesse, in de kleedkamer verscheen. Hij vertelde mij, dat Vitesse aan het geval onschuldig was. Immers onmiddellijk na mijn waarschuwing, had hij zich naar den jongensrang — daar waren de boosdoeners! — begeven, doch hij kon dien slechts langs een omweg bereiken. Toen hij bij de jongens kwam, was de wedstrijd reeds gestaakt. Het bleek inderdaad, dat het geval zich aldus had toegedragen en dat ik dus eigenlijk een fout had gemaakt. Ik had immers niet eerder weer moeten beginnen, voordat de secretaris de toeschouwers had kunnen waarschuwen. Ik overlegde even met Go Ahead, dat geen bezwaar had om door te spelen, ledereen stak zich weer in costuum, zoodat na een pauze van zeker een half uur, het spel werd hervat. Maar nu kwam het mooiste! Ik had n.l. bij het staken er geen oogenblik aan gedacht, dat er opnieuw begonnen zou worden en derhalve ook niet opgenomen, hoe laat er was gestaakt. Ik wist dan ook op geen kwartier na, hoelang er nog gespeeld moest worden! Ook de grensrechters wisten van niets. Ik hakte toen den knoop door en vertelde, dat er precies nog een half uur gespeeld moest worden. En dat is ook gebeurd. Tot op heden weet ik niet, hoelang die wedstrijd eigenlijk wel heeft geduurd.

De heer C.J. Groothoff was naast scheidsrechter ook een bekend journalist en schreef diverse voetbalboeken.