SLM-vliegramp beïnvloedt ook nacompetitie

Op 7 juni 1989 vond de SLM-ramp plaats. Op die dag stort vlucht PY764 van de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM) bij de landing op vliegveld Zanderij bij Paramaribo neer. Er zijn 176 slachtoffers te betreuren, onder wie veertien leden van het zogenoemde ‘Kleurrijk Elftal’. Slechts elf inzittenden overleven de ramp. De dood van de voetballers komt hard aan in Nederland, dat een jaar eerder met spelers met Surinaamse roots als Ruud Gullit, Frank Rijkaard en Gerald Vanenburg net glorieus Europees kampioen is geworden. De ramp vindt bovendien plaats ten tijde van het honderdjarig bestaan van de KNVB. Uit piëteit worden alle festiviteiten afgelast.

Wel is op dat moment de nacompetitie om promotie in volle gang, met als deelnemers Excelsior, Heerenveen, NEC en … Go Ahead Eagles. Op 3 juni zijn de rood-gelen (die dan hun allereerste nacompetitie ooit spelen, na de degradatie van 1987) de serie begonnen met een kansloze nederlaag tegen Heerenveen: 4-0. Op 7 juni, de dag van de rampzalige SLM-vlucht, staat de tweede ronde geprogrammeerd. De duels (GA Eagles-Excelsior en NEC-Heerenveen) gaan die avond vanzelfsprekend niet door.

Het Kleurrijk Elftal is een gelegenheidsteam, samengesteld uit Surinaamse voetballers in Nederland, dat met enige regelmaat benefietwedstrijden speelt om geld in te zamelen voor goede doelen in Suriname. Ook in deze zomer van 1989 staat weer een trip naar Suriname gepland. Sterren als Gullit, Rijkaard, Bryan Roy, Aron Winter, Stanley Menzo, Henk Fräser en Henny Meijer zouden meegaan, maar krijgen van hun clubs geen toestemming of zeggen om andere redenen de trip af. Wel aanwezig zijn bijvoorbeeld spelers als Ruud Degenaar (Heracles), Lloyd Doesburg (Ajax), Steve van Dorpel (Volendam), Andro Knel (NAC), Ruben Kogeldans (Willem II), Fred Patrick (PEC Zwolle), Andy Scharmin (FC Twente) en coach Nick Stienstra (RCH). Zij allen, plus nog enkele andere spelers, verliezen het leven.

Go Ahead Eagles heeft dat seizoen twee spelers met een Surinaamse achtergrond in de gelederen, de backs Brian Wilsterman en Ulrich Wilson, gehuurd van respectievelijk NEC en FC Twente. Beiden komen potentieel in aanmerking voor het Kleurrijk Elftal, en hebben dus mogelijk hun leven te danken aan het feit dat ze met hun ploeg nog nacompetitieverplichtigen hebben. Bij Excelsior geldt hetzelfde voor Errol Refos en de broers Steve en André Wasiman, bij NEC voor Desmond Gemert en bij Heerenveen voor Winnie Haatrecht, Jerry de Jong en Stanley McDonald. Haatrechts jongere broer Jerry (spelend bij amateurclub Neerlandia) behoort wel tot de selectie en komt om. Veel van de andere nacompetitiedeelnemers verliezen familie, vrienden en kennissen bij de ramp.

De afgelaste wedstrijden worden drie dagen later ingehaald. Bij beide duels wordt vanzelfsprekend een minuut stilte in acht genomen. Brian Wilsterman ontvangt na afloop van GA Eagles-Excelsior geëmotioneerd een bal van de jeugdsupportersvereniging B-Side met daarop de namen van de omgekomen spelers. Hij neemt de bal een dag later mee naar de nationale herdenking in Amsterdam. De bal zal uiteindelijk een plaats krijgen in café De Draver, de thuisbasis van de Surinaamse voetbalgemeenschap.

Go Ahead Eagles komt die avond tegen Excelsior weer enigszins terug in de race om promotie (3-1), maar het zal niet baten. Het wint verder alleen nog de uitwedstrijd tegen Excelsior en haalt nog een puntje tegen NEC. De Nijmegenaren trekken aan het langste eind en gaan naar de Eredivisie.