In Memoriam
Zondag werd bekend dat Barry Hughes op 81-jarige leeftijd is overleden. De geboren Welshman was de laatste trainer van Go-Ahead als profclub en tevens de eerste van Go Ahead Eagles. Een jaar na zijn komst naar Deventer in 1970 scheidde de proftak zich af van de moedervereniging. De profs gingen verder onder de naam ‘Go Ahead Eagles’, waarvan Hughes de bedenker was. Ook waren de paars-witte clubkleuren, naar het voorbeeld van het Belgische Anderlecht, een idee van Hughes.
Barry Hughes begon zijn loopbaan als speler bij West Bromwich Albion, maar kwam in Nederland terecht bij het Amsterdamse Blauw-Wit. Later speelde hij voor de jonge profclub Alkmaar ’54, waar hij ook zijn trainerscarrière begon. Daarna volgde Haarlem, waarna hij – pas 32 jaar – naar Go-Ahead kwam. Zijn voorganger František Fadrhonc had van Go-Ahead met verzorgd voetbal een subtopper in de Eredivisie gemaakt, maar die successen kon Hughes, die meer ‘Engels’ voetbal voorstond, niet evenaren. Na de komst van Hans Kraay sr. als technisch manager in 1973 vertrok hij.
De Welshman werkte na zijn Deventer periode nog bij respectabele clubs als Haarlem, Sparta, FC Utrecht en MVV. De grote trainerscarrière die hij zich wenste kreeg hij echter niet, ook al doordat hij van tijd tot tijd met merkwaardige acts de aandacht op zich vestigde. Beroemd is het fragment waarin hij in 1978 zijn AZ’67-collega Georg Kessler met een rolfluitje bejegende. In de jaren tachtig werd hij zelfs een tv-persoonlijkheid. Zo speelde hij gastrollen bij het komische duo De Mounties en presenteerde hij zijn ‘eigen’ Barry Hughes-quiz. Hij nam zelfs enkele carnavalsnummers op, waarvan ‘Ik wil op m’n kop een kamerbreed tapijt’ de bekendste was.
Meer en meer ging hij door het leven als ‘entertrainer’ (tevens de titel van een boek over Hughes van Johan Derksen), wat zijn reputatie als serieuze coach niet ten goede kwam. Saai was Barry Hughes echter allerminst, ook niet in Deventer: met de door hem aangevoerde etalagepoppen die – gestoken in voetbaltenue – als muur bij vrije trappen fungeerden, wist hij ook toen al de schijnwerpers op zich te richten.
Onze gedachten gaan uit naar familie en nabestaanden en wij wensen ze veel sterkte toe.