Dag Buitenkantjelinks,

Net op het moment dat ik gisteravond ouderwets met potlood en papier onszelf aan het rijk-rekenen was lichtte het schermpje van mijn mobiel op. TWE - EIN 1-0, 90’+4, Penalty zag ik staan. Ik had net een virtuele stand gemaakt waarbij ik een overwinning van ons op Twente voor de zekerheid alvast meegerekend had en beide programma’s naast elkaar had gelegd. Ik zag weer mogelijkheden. Maar met dit korte late berichtje kon alles gelijk de prullenbak in. Twente is kampioen. Het moet gewoon zo zijn. Er zijn ergens onzichtbare krachten bezig in Tukkerland waar je niet tegenop kunt voetballen. Het schijnt dat John Troost, Jomanda en Emiel Ratelband tijdens wedstrijden van Twente op een geheime plek samen komen en met ingestraald water, blauwe jurken, innerlijke krachten, al tjakkaa roepend over hete kolen lopen. Dat kan bijna niet anders. Het moet bijna wel iets bovennatuurlijks zijn, anders heb ik er geen verklaring voor. Het enige wat wij nog kunnen doen is ze in de Adelaarshorst nog even een genadeloos pak slaag geven voordat ze afreizen naar de eredivisie. Gewoon om dat het kan.

Waar ik wel vrolijk van werd was het korte filmpje dat Go Ahead Eagles plaatste op Instagram. Je zag daarin Marco Heering scoren tegen Sparta, maar vooral de assist van Alfred Knippenberg was van magische schoonheid en ongekende klasse. Je hebt ‘m vast wel gezien. Bijna vanuit stand krult Alfred de bal met buitenkant rechts over een afstand van zo’n 40 meter precies voor de voeten van de op volle snelheid sprintende Heering. Ik heb het filmpje wel 25 keer teruggekeken. Het is fysiek bijna onmogelijk om een bal zoveel snelheid en zoveel precisie mee te geven, dat kunnen alleen de hele grote. Wat van Hanegem met links kon, kon ‘onze’ Alfred met rechts. Dat durf ik hier wel te beweren.

Ik heb de eer gehad om in mijn, verder niet noemenswaardige, ‘voetbalcarrière’ één keer als directe tegenstander van Alfred Knippenberg te mogen figureren. Alfred was toen, net als ik, denk ik een jaar of 16. Hij speelde bij het toen hoog aangeschreven Daventria en wij (een regio selectie-elftal) speelden ter voorbereiding van een internationaal toernooi een vriendschappelijk wedstrijdje op een doordeweekse avond. Alfred had de lichaamsbouw van een Russische schaatssprinter en een Oost-Duitse baanwielrenner. Eén brok kracht en dat gecombineerd met souplesse en een onnavolgbare techniek. Onhoudbaar en, voor mij althans, niet te volgen. Een loepzuivere assist vanaf de achterlijn à la Maradonna achter het standbeen staat mij nog steeds bij. Ik moest mij inhouden om niet tijdens de wedstrijd te gaan staan applaudisseren. Nooit heb ik iemand op die leeftijd meegemaakt met zoveel talent. Niet veel later maakte hij als 16-jarige zijn debuut in het eerste van Go Ahead Eagles. Dat hij daarna niet doorgebroken is al internationaal topvoetballer is voor mij altijd nog een raadsel. Het zullen de ondoorgrondelijke wetten van de voetbalsport zijn waardoor spelers als Wout Weghorst puur op karakter de top halen en spelers met uitzonderlijke aangeboren talenten als Alfred niet verder zijn gekomen dan GAE, DS’79 en Telstar.

Maar goed, genoeg over vroeger maar weer. Zondag Sparta uit. Altijd een leuk affiche. Belangrijk potje ook wel. Kampioen zullen we niet meer worden, maar bij winst doen we uitstekende zaken voor de play-offs. De laatste keer dat ik in het Kasteel was, was het debuut van Hans de Koning. Hij maakte toen vooral indruk op mij omdat hij ondanks de snijdende kou de hele wedstrijd zonder jas de wedstrijd coachte. We verloren toen vrij kansloos, maar uiteindelijk was het wel een begin van een prachtig eind van het seizoen. Dat lijkt inmiddels alweer een eeuwigheid geleden. Ik krijg zo langzamerhand wel weer zin in een zinderende nacompetitie met spannende knock-out rondes. En daarvoor is een driepunter dus vereist. Ik ben benieuwd.

Tot de volgende brief.

Groeten,

Niet te Kraken.

View this post on Instagram

? #ThrowbackThursday ? Sparta-uit, 1992. ?? ✅ Assist: Alfred Knippenberg ✅ Goal: Marco Heering #puntgaaf #buitenkantje #spagae #gae #goaheadeagles

A post shared by Go Ahead Eagles (@gaeagles) on Feb 21, 2019 at 5:39am PST

Roodgele brieven worden geschreven door Robert Bugter (Buitenkantje Links) en Edgar Overmeen (Niet te Kraken). Zij gaan in op de laatste ontwikkelingen bij Go Ahead Eagles. 

Eerder verschenen brieven zijn hier terug te lezen.