Dennis Nagtzaam – vijf decennia rood en geel
Dennis Nagtzaam is bij velen bekend als diehard Go Ahead Eagles-supporter. Zonder dat hij het besefte, maakte hij vijftig jaar geleden het schisma binnen de club mee. Vlak voor de scheiding tussen de profs en de amateurs in de zomer van 1971 werd hij lid van rood-geel.
De kleine Dennis woont dan met zijn ouders, broertjes en zusje aan de Zwartewaterstraat in de Rivierenwijk. Ergens eind februari 1971 trekt hij de stoute schoenen aan. Hij heeft dan net zijn tiende verjaardag achter de rug, en dan mag hij lid worden van Go-Ahead, zo heeft zijn vader hem beloofd. Hij is al wel eens met zijn vader mee geweest naar een wedstrijd. Dan stonden ze op de trap aan de zijkant van de hoofdtribune, zodat Dennis net over het muurtje de wedstrijd kon volgen. Het liefst verhuisden ze in de rust naar de trap aan de andere kant, als Go-Ahead dan de andere kant op speelde. Als vader Bertus niet kon (hij was rangeerder bij het spoor en moest ook op zondag wel eens werken) ging Dennis soms met zijn opa. Dan stonden ze bij de cornervlag op de hoek van de lange zijde en het Kippenhok. Een van Dennis’ eerste herinneringen gaat terug tot 1965, toen zijn vader hem – nog maar vier jaar oud – meenam naar de Vetkampstraat. Daar werden toen de lichtmasten geplaatst voor de Europa Cup-wedstrijd van Go-Ahead tegen Celtic. En daar wilde Dennis ooit ook wel voetballen, of anders in elk geval op de twee bijvelden achter de IJsseltribune, die door de lagere elftallen en de jeugd gebruikt werden.
En daarom trekt Dennis dus, net tien jaar oud, eind februari 1971 de stoute schoenen aan. Samen met een vriendje uit de buurt haast hij zich naar de Vetkampstraat om zich als lid van Go-Ahead in te schrijven bij het jeugdbestuur dat zetelt onder hoofdtribune. Er wacht hem echter een teleurstelling. De heren van het bestuur vertellen hem dat inschrijving niet mogelijk is als zijn vader of moeder er niet bij is. En dus rept Dennis zich zo snel als hij kan naar het spooremplacement, hemelsbreed niet zo ver van het stadion, waar zijn vader aan het werk is. Die heeft genoeg plichtsbesef om gewoon door te willen werken, maar zijn collega’s zijn coulant: ‘Och, Bertus, goa zo möör effen met dat jonk met, dan is den ook weer blie.’ En zo wordt Dennis Johan Nagtzaam die dag toch onder lidnummer 948 ingeschreven als lid van rood-geel.
De ledenkaart fungeert tegelijkertijd als seizoenkaart. De voorgedrukte tekst ‘Overdekte staanplaats’ wordt bij de inschrijving handmatig gewijzigd in ‘Jongensrang’, de sjieke naam voor het ‘Kippenhok’. De kaarten bevatten dan nog een serie genummerde coupons die er bij de betreffende wedstrijd door een suppoost worden afgescheurd. Coupon 12 is de eerste die Dennis gebruikt. Daarmee gaat hij op 28 maart – voor het eerst met zijn eigen seizoenkaart – naar een wedstrijd van Go-Ahead. Tegenstander is Volendam, en samen met 7.999 andere bezoekers ziet hij helaas geen doelpunten; het blijft die dag 0-0.
Dennis Nagtzaam met zijn eerste seizoenkaart, toen nog net met de naam ‘Go-Ahead’. Foto: Wouter Rutgers.
Het jaar daarna – de club heet dan Go Ahead Eagles, al is de precieze achtergrond daarvan hem niet duidelijk – gaat Dennis programmaboekjes verkopen. Een seizoenkaart is dan niet meer nodig; de jeugdige verkopers mogen na gedane arbeid gratis de wedstrijden bekijken vanaf de houten banken vóór de hoofdtribune aan de kant van de B-Side. Wanneer hij een paar jaar later met zijn ‘bijbaantje’ stopt, koopt hij zelf weer een seizoenkaart.
Sinds begin jaren zeventig is Dennis Nagtzaam zowel lid van DVV Go-Ahead als supporter van Go Ahead Eagles.
Spelen op de bijvelden achter de IJsseltribune, zoals Dennis dacht te kunnen doen als lid van rood-geel, zit er echter niet meer in. Na de afscheiding zijn de amateurs namelijk definitief niet meer welkom aan de Vetkampstraat. De jeugdspelertjes trainen op de Rielerenk (het complex is dan in aanbouw) en op de oude velden van UD aan de Zutphenseweg. Op die laatste locatie vinden ook de wedstrijden plaats. Voor de jongere spelertjes zijn dat vaak onderlinge wedstrijdjes; een elftal in het rood-geel tegen een team in het wit. Onder leiding van Go-Ahead-nestor Tinus Wessels tooien ze zich met namen van buitenlandse topclubs als Bayern München en Real Madrid. Na twee jaar, wanneer het nieuwe clubhuis van DVV Go-Ahead op de Rielerenk geopend wordt, neemt de club daar definitief zijn intrek.
In de Adelaarshorst verhuist Dennis begin jaren tachtig naar Vak P (‘Onoverdekt lange zijde’) waar hij jarenlang staat. Wanneer de staanplaatsen in de jaren negentig op instigatie van de KNVB definitief uit de stadions verdwijnen, kiest hij voor Vak 4 (‘Onoverdekt zitten’), vóór de hoofdtribune. Weer later, bij de vernieuwbouw van de hoofdtribune (en de Leo Halle Tribune) in 2015 verkast hij naar zijn huidige stek op de B-Side.
Regelmatig pakt hij al in al die jaren een uitwedstrijd mee, al is dat niet altijd een pretje. Als zoon van een spoormedewerker kan hij vrij reizen, maar de jaren zeventig en tachtig zijn ook de jaren waarin er bij diverse clubs ‘harde kernen’ ontstaan en hooliganisme en supportersgeweld het voetbal ontsieren. Menig treinstel moet het daarbij ontgelden. Vrij reizen wordt ook een ballast. De andere kant van de medaille is namelijk dat Dennis zich – met een vader die bij het spoor werkt – geen slechte naam kan veroorloven en op zijn tellen moet passen. Na de eeuwwisseling keert de sfeer rond de velden. Bovendien zet de Supportersvereniging rond 2010 weer bussen in naar uitwedstrijden, en vanaf dat moment wordt Dennis fulltime uitsupporter in ‘busje 1’.
Naast zijn vijftig volledige seizoenen als supporter van Go-Ahead Eagles is Dennis Nagtzaam ook nog altijd lid – en dit jaar dus ook jubilaris – van DVV Go-Ahead. In de jeugd speelt hij lekker mee, met af en toe een kampioenschap, bij de senioren brengt hij het nog tot het derde elftal (‘met een enkele invalbeurt in het eerste in een niet-officiële wedstrijd’). Rond de eeuwwisseling is hij afgezakt naar de lagere regionen binnen de club (‘het negende’), waarna lichamelijke ongemakken verder voetballen onmogelijk maken.
Dennis Nagtzaam, achteraan precies in het midden, als kampioen met Go-Ahead B2 in 1977. De foto is genomen na de gewonnen wedstrijd tegen de CJV’ers op sportcomplex de Zandweerd. Foto: collectie Dennis Nagtzaam.
Hij is eerlijk genoeg om toe te geven dat hij ‘om disciplinaire redenen’ wel eens bij het bestuur op het matje moest komen, maar vandaag de dag zet hij vooral zijn beste beentje voor op de Rielerenk en kan de club buiten het veld op vele manieren op hem rekenen. Hij kalkt de lijnen, verzorgt de was, is één keer in de twee weken op zaterdag actief als wedstrijdsecretaris bij de jeugd en draait ook zijn hand niet om voor bar- en andere hand- en spandiensten: Dennis Nagtzaam, rood-geel in hart en nieren.
klik hier voor deel 1
klik hier voor deel 2