3 broers, 5 armen, 6 goals.

Go-Ahead heeft een traditie als het gaat om voetballende broers, beginnend bij Han en Karel Hollander. De medeoprichters van Go-Ahead.

De bekendste voetbalbroers in het rood en geel waren echter de gebroeders Jan en Leo Halle. Jan (de Kromme) was jarenlang aanvoerder van het meest succesvolle Go-Ahead team waarmee hij 3 landstitels won en kwam daarnaast enkele keren uit voor het Nederlands Elftal. Zijn kleinere broertje Leo (de leeuw van Milaan) was keeper van datzelfde team en werd in de jaren ’20 en ’30 een landelijke bekendheid door zijn vele heldhaftige optredens in het Nederlands Elftal. Ook in dat zelfde team speelden de gebroeders Remeijer en de Kreek.

Maar daar hield het niet bij op. We nemen u ditmaal mee naar zondag 12 april 1931. Go-Ahead speelt thuis tegen Vitesse. Go Ahead staat als regerend landskampioen bovenaan in de 1e klasse Oost. Vitesse strijdt tegen degradatie met nog twee speelrondes te gaan zijn beide teams gebrand op een goed resultaat. Go-Ahead kampt echter met enkele afwezigen, waaronder voorhoede speler Lemmermans die vanwege ziekte verstek liet gaan. In allerijl moest een vervanger worden opgeroepen. De gebroeders Jan en Theo de Kreek (al jarenlang een vaste waarde) kwamen met een oplossing. De jongste telg van de familie de Kreek kon ook een aardig balletje trappen en was ook lid van Go Ahead, maar mistte zijn rechterarm. Een bijzondere verschijning op de velden, maar nood breekt wet en zo maakte de eenarmige de Kreek zijn debuut in de spits voor Go-Ahead 1. Zijn broers bezetten de beide flanken waardoor de hele voorhoede bestond uit de familie de Kreek.

Het bleek een droomdebuut te zijn, want na luttele minuten spelen had de debuterende de Kreek er al twee gemaakt. De andere twee broers deden hier niet voor onder en scoorden later in de wedstrijd ook elk twee maal. De einduitslag was uiteindelijk 7-1. Drie broers scoorden dus in één wedstrijd op het hoogste niveau twee maal. Een unicum dat, voor zover mij bekend, daarna niet meer geëvenaard is.

Maar het verhaal kreeg vervelend genoeg nog een staartje. De K.N.V.B. maakte enkele dagen na deze wedstrijd bezwaar tegen het meespelen van de jongste de Kreek. Men stelde dat het meespelen van een speler met één arm onrechtmatig was, net zoals het verboden was te spelen met een houten been. In de krant werd hiervan, opvallend genoeg, melding gemaakt.

Het onderzoek had gelukkig geen gevolgen. Go-Ahead werd dat jaar voor de 12e keer in haar bestaan kampioen van het Oosten en mocht hierdoor uitkomen in de landelijke competitie om haar nationale titel te verdedigen. Dit lukte helaas niet. Ajax werd dat jaar Nederlands kampioen.

Waar de twee oudste de Kreeks een langdurige carrière in Go Ahead 1 er op na hielden en Jan de Kreek zelfs nog 3x voor het Nederlands Elftal uitkwam, is het bij de jongste eenarmige broer, voor zover ik heb kunnen achterhalen, bij dit eenmalige succesvolle optreden gebleven.